Spotkanie Zespołu ds. Śródlądowej Gospodarki Rybackiej w sprawie zwalczania KHV
W dniu 1 lutego 2012 r. w MRiRW w Warszawie odbyło się spotkanie Zespołu ds. Śródlądowej Gospodarki Rybackiej i Wędkarskiej. Głównym tematem spotkania było omówienie zagadnień związanych z chorobą karpia wywoływaną przez zakażenie herpeswirusem koi (KHV). Spotkanie było kontynuacją inicjatywy zgłoszonej przez Związek Producentów Ryb w dniu 04.11.2011 r. pismem do Ministra Rolnictwa w sprawie powołania Rządowego Zespołu ds. Zwalczania i Profilaktyki KHV oraz uruchomienia finansowego wsparcia dla rybaków, których produkcja została dotknięta chorobą KHV.
Informujemy, że podczas spotkania wstępnie zostały podjęte następujące inicjatywy:
- Odejście od idei wdrażania w Polsce programu zwalczania KHV, jako choroby zwalczanej z urzędu.
- Zaprzestanie prowadzenia krajowego monitoringu KHV (przywrócenie monitoringu mogłoby nastąpić po wykreśleniu KHV z listy chorób nieegzotycznych).
- Opracowanie programu pomocowego, zatwierdzonego przez Komisję Europejską, który pozwalałby na zwalnianie przez ANR z uiszczania czynszów dzierżawców obiektów chowu i hodowli ryb dotkniętych KHV.
- Analiza prawna możliwości zwalniania dzierżawców obiektów chowu i hodowli ryb dotkniętych KHV z czynszów dzierżawnych w kontekście zapisów art. 700 Kodeksu Cywilnego.
- Wystąpienie do Komisji Europejskiej z wnioskiem o wykreślenie KHV z listy chorób nieegzotycznych – podlegających notyfikacji.
- W ramach konsultacji z Ministrem Środowiska prowadzonych przy opracowywaniu m.in. ustawy o ochronie przyrody wskazanie i podkreślenie zagrożenia wynikającego z obecności na obiektach chowu i hodowli ryb ptactwa wodnego, jako wektora przenoszącego chorobę.
- Podtrzymanie dotychczasowego stanowiska Polski przekazanego Komisji Europejskiej, dotyczącego podziału środków finansowych w nowym okresie programowania. Wystosowane wnioski dotyczyły m.in. uniezależnienia wydatkowanych środków przeznaczonych na rzecz zdrowia zwierząt od istnienia krajowych programów zwalczania chorób zwalczanych z urzędu czy te uzależnienia wydatkowania części przyznanych funduszy do decyzji danego państwa członkowskiego (środki finansowe stanowiłyby wówczas pewnego rodzaju fundusz awaryjny czy też środki szybkiego reagowania).
- Przyjęcie polskiego stanowiska pozwoliłoby wówczas na zapewnienie finansowania w zakresie np. badań profilaktycznych, zakupu szczepionego narybku, dofinansowania gospodarstwa produkującego szczepiony narybek, utylizacji ryb, czy też odtworzenia obsady i zakupu paszy.
- W trakcie nowego okresu programowania rozpatrywanie w sposób priorytetowy projektów z zakresu ichtiopatologii.
- Analiza prawna możliwości legalizacji w Polsce izraelskiej szczepionki przeciw KHV.
- Podjęcie działań w kierunku stworzenia systemu wymiany doświadczeń i informacji w zakresie KHV pomiędzy krajowymi ośrodkami naukowymi prowadzącymi badania nad KHV.
Wróć